Blokje om 2024 Valencia – Spanje


Deveses 18 mei 2024,

Met het meditatieve geklots van de golven die op het strand slaan, schrijf ik dit blog. Het was niet helemaal de bedoeling, maar ik ben de regen zat en heb bewust gezocht naar een plek waar de zon met grote waarschijnlijkheid zal schijnen.

Na een reis met heel veel, maar dan ook echt heel veel, regen ben ik gisteren aangekomen in Deveses, een kleine plek onder Valencia aan die enorme kermiskust. Op een kleine camping heb ik de tent opgeslagen en bijzonder goed geslapen.

Vandaag (zaterdag) ben ik door de bergen naar Benidorm gereden om te kijken hoe Ko de boswachter zich zou houden bergje op. Dat ging wonderbaarlijk goed en na 63 kilometer omhoog en als een raket omlaag ben ik aangekomen in Benidorm. Kermis alom en na een Italiaans ijsje (moet er toch in) een snelle en vlakke route weer terug naar de camping. De route, door de bergen ernaartoe was ronduit geweldig.

 

Klik hier voor het GPX bestand

Ik heb er alle vertrouwen in dat het gaat lukken, dus morgen op weg naar Alicante.

El Campello, 19 mei 2024

De toeristische route naar Alicante was saai: dor, droog en met veel autoverkeer. Wel veel duimpjes en, los van de opmerkingen die de Nederlanders onderweg maken (Zundapp, Sparta, “Ja die heb ik ook gehad”), zijn de Spanjaarden erg enthousiast. Er kwam iemand met zijn auto naast me rijden en begon flink te kletsen in het Spaans. Toen hij doorhad dat ik er helemaal niets van begreep, stak hij twee duimen omhoog.

Mooie gesprekken in het Duits, Engels en Nederlands over de mooie C310 en een gekke Hollander die in Spanje een rondje rijdt.

De kuststreek blijft onverminderd kermis, waardoor ik de neiging heb om toch maar de bergen in te gaan morgen. Eerst maar eens een nacht slapen.

Klik hier voor het GPX bestand.

El Moncayo, 20 mei 2024

Het doel van vandaag was Murcia, maar dat is helaas niet gelukt. Een lekke band in de buurt van El Moncayo leverde behoorlijk wat strijd en zwarte vingers op. Ik had aan alles gedacht (inclusief een USB-bandenpomp) maar niet aan bandenvet.

De achterband was lek en die plakken is best een klusje. Omdat het achterwiel eruit moet, is het vinden van de juiste plek de eerste klus. Een boomstronk leek een prima plek om het wiel eruit te halen. Bagage eraf, kettingkast los, en het wiel losmaken.

De boomstronk was een geweldige plek en eigenlijk was het gat vrij snel gedicht, en kon ik de veroorzaker uit de buitenband pulken. Toen moest de buitenband weer om de velg. Ik doe dit normaal gesproken met bandenvet en het masseren van de buitenband. Dat werkt erg goed. Nu ik geen bandenvet bij me had, heb ik, na een liter vocht te zijn verloren van het zweten en een flinke berg scheldwoorden waar onze dominee van zou zeggen: “Nou, nou, moet dat nou echt?”, eerst mijn nek maar eens ingesmeerd met zonnebrand.

Eureka, vet en het glijdt dus…

Inmiddels wel een paar uur verder en toe aan wat eten, heb ik besloten om het er voor vandaag bij te laten. Op de paklijst van de bromfietsrijder moet zonnebrand dus niet ontbreken.

Klik hier voor het GPX bestand.

Cieza 22 mei 2024

Een dag met 190 kilometers maar wel een erg mooie route gereden en dat kon ook prima na de rustdag van gister. Op de planning stond een bezoek aan Playa Honda. Niet omdat er iets bijzonders is te zien maar gewoon omdat het grappig is. Er was inderdaad niets te zien behalve een heel dorp met hoogbouw aan het strand. Na de foto dan eindelijk het binnenland in.

Wat is het hier dor en droog zeg. Los van sinaasappels, mandareintjes, citroenen en courgettes is er weinig anders te zien dan dorre grond. Toch weet TomTom er weer een hele mooie route uit te persen die grotendeels vlak is.

Klik hier voor het GPX bestand.

Algorfa 23 mei 2024

Misschien was het de goden verzoeken want ik was koud uit de bergen vandaan of de tweede lekke band deed zich aan. Deze keer mocht de zonnebrand niet de oplossing zijn van alle problemen. De binnenband (Kenda) was gescheurd bij het ventiel. Na alle plakkers en een tube lijm opgebruikt te hebben heb ik het opgegeven. De binnenband was op.

Het onderstaande liedje van Anne Clark had ik, op het moment dan de bad lek raakte, op de headset van de helm. Hoe toepasselijk.

Excuse me! Excuse me, can you tell me where Hope Road is please?

Hope Road. You’ve never heard of it? Ok, thank you anyway.

Excuse me! Sorry? Oh sorry.

Excuse me, can you tell me how I get to Hope Road please?

Helaas het is niet gelukt en, na een hele mooie rit van 76 kilometer, eindigt de dag in een hotel dat wordt gerund en bezet door Engelsen. Helm op en voor het eerst deze reis ergens anders gegeten dan voor de tent.

Na wat Googlen en heen en weer appen met een lokale motorfietsen garage is hope road gevonden. Ze vinden het zo’n mooi verhaal dat ze om half 8 in de avond het wiel komen halen en ze proberen deze morgen voor de middag weer terug te brengen.

Het is zoals het is. Na een echte douche en een burger op het terras ga ik geduldig wachten op de band.

Goed er is een klimaat probleem en daar ziet Spanje zeker de gevolgen van. Wanneer je echter om je heen kijkt langs de routes zie je niets anders dan plastic. Jammer….

Klik hier voor het GPX bestand.

Cocentaina, 24 mei 2024

We kennen allemaal de verhalen wel van een garagist in het buitenland die de boel behoorlijk aandikt bij een pechgeval. Het zal wel aan de oldtimers liggen, want 20 jaar geleden met de AMI in Frankrijk en nu met de band in Spanje verdienen ze gewoon een dikke pluim.

De band is gisteren opgehaald, vervangen en weer teruggebracht voor een bedrag waar je met vier mensen in Amsterdam een kop koffie op het terras drinkt. Hoe dan ook, ik kon om half twaalf weer verder rijden en dat was echt een geweldig mooie route. Een rit van 109 kilometer door de bergen, en daar waren weer flinke stukken waarbij je in de eerste versnelling tegen de berg op moest.

Wat me met Google Maps regelmatig gebeurde, is nu ook een keer met TomTom gebeurd. De weg hield op. Heel vervelend, want dat betekende 12 kilometer terugrijden en opnieuw een route bepalen.

Hoe dan ook, ik heb genoten vandaag met mooie uitzichten, hei en weer een mooie gratify gespot.

Klik hier voor het GPX bestand.

Requena 25 mei 2024

Naarmate je verder het binnenland ingaat wordt het landschap mooier en groener. De C310 heeft het bijzonder zwaar bergje op maar de uitzichten zijn fenomenaal. Stukken waar je geen mens tegenkomt.

Campings vinden zijn een stuk lastiger en hier was ik de enige gast op een carvan camping (grind en geen bomen.)

Klik hier voor het GPX bestand.

Deveses 26 mei 2024,

Ik ben weer op het startpunt. De tegenstellingen tussen de kust en het binnenland zijn enorm. De kermis en schreeuwende Engelsen tegenover de rust en het mooie landschap in het binnenland. De Honda C310 heeft zich geweldig gehouden maar komt eigenlijk iets tekort met een volwassen kerel en 25 kg bagage. Morgen weer langzaam naar Nederland in verschillende etappes.

Klik hier voor het GPX bestand.